Washington DC - Een lange stadswandeling.
Door: Bart
Blijf op de hoogte en volg Bart
26 Augustus 2018 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Met een zonnige dag in het vooruitzicht en een lekker ontbijt achter de kiezen vertrokken we deze morgen met ons stadsplan in de hand naar de topbezienswaardigheden van The Capital. Alles ligt gelukkig geconcentreerd bij elkaar maar ik denk dat we op het einde van de dag toch weeral een dikke 10 km erop hebben zitten.
Onze eerste belangrijke stop was het witte huis. We hadden het groter verwacht dan het in werkelijk was en een bezoekje brengen aan Donald is helaas niet gelukt. Dat is omwille van de vele secutityscreenings niet mogelijk. Amerikanen worden volledig gescreend vooraleer ze een bezoek kunnen brengen om over Europeanen nog maar te zwijgen. We liepen nog even naar de souvenirwinkel vooraleer we ons begaven naar het Washington Memorial, een soort van obelisk die uittpornt over DC. Men startte met de bouw in 1848 en omwille van de burgeroorlog was het 169 meter hoge monument pas klaar in 1884. Er is ook kleurverschil in te zien omdat men door de tijd heen andere bouwmaterialen gebruikte. Helaas was het niet toegankelijk omwille van renovatiewerken.
We besloten dan maar richting het Lincoln Memorial te wandelen dat onder meer bekend is van de films Forrest Gump en Born on the 4th of July. Je zag het in de verte al liggen maar vooraleer je er bent kom je nog verschillende herdenkingsplekken tegen. Zo bezochten we ook het World War II, het Korean War en het Vietnam War Memorial. Amerikanen hebben ontzettend veel respect voor hun jongens die overzee zijn gaan vechten om zo Amerika safe te houden.
Aangekomen bij het Lincoln Memorial was er heel veel volk dat natuurlijk net als wij één of meerdere selfies wilden met Abe. Het is best een mooie locatie omdat je vanop de trappen voor het monument een mooi vergezicht hebt over het park. Je zou er helemaal tot rust kunnen komen mocht je de duizenden toeristen voor je kunnen wissen uit the picture. Op naar onze volgende locatie, het United States Holocaust Museum. Aangezien het toch al wat later op de middag was en onze jongste een hongertje had aten we eerst een ijsje/shake. Alle musea hier zijn trouwens volledig gratis.
In het Holocaust Museum moesten we even wachten om binnen te kunnen aangezien ze er maar om het half uur een groep binnen laten. Binnen zijn er drie verdiepingen die je kan bezoeken beginnende met de opkomst van het Nationaal Socialisme, de gloriedagen van de Nazipartij. Vervolgens is er een uitgebreide uitleg over de jodenvervolging, de oprichting van de ghetto's en de uiteindelijke vernietiging van alle volgens Hitler niet met zijn filosofie overeenkomende wezens. Uiteindelijk beland je in de laatste hal waar het gaat over de bevrijding door de Amerikanen, Russen en Engelsen. Net als in het 9/11 Memorial in NY kan je hier ook een enorm ingetogen sfeer voelen. Na een uurtje besloten we verder te gaan naar het National Air en Space Museum waar je de geschiedenis van de luchtvaart kan opsnuiven. Zo staat er heel veel ruimtemateriaal dat de Amerikanen en Russen hebben gebruikt bij hun ruimtevaartreizen en onderzoeken. Ook vind je er The Spirit of St. Louis, het vliegtuig waarmee Charles Lindbergh voor het eerst de grote oversteek maakte tussen New York en Parijs in 1927. Je kan er de hele dag rondlopen maar doordat we hier maar 1 volle dag zijn bekeken we alleen de toppers van dit museum en liepen we door naar The Capitol, het gebouw waar de Amerikaanse Senaat huist. Helaas was het al dik vijf uur en was het bezoeken hiervan niet meer mogelijk. We liepen verder naar Union Station aangezien nu iedereen een hongertje had. In het station eten had niet onze voorkeur maar je vindt hier niet zo gemakkelijk iets om te eten. Fastfoodketens zijn hier precies verboden en je ziet ook nergens reclameborden omdat dat verboden is. Men wil alle gebouwen zo origineel mogelijk houden en schreeuwende lichtreclame's aan de gevels zijn dus not done. Nadat we nog wat rondgewandeld hadden door het station besloten we toch maar een taxi te nemen naar het hotel. Morgen vliegen we terug naar ons klein Belgenlandje waar alles niet zo big is als hier maar waar het leven zeker niet slechter is.
Onze eerste belangrijke stop was het witte huis. We hadden het groter verwacht dan het in werkelijk was en een bezoekje brengen aan Donald is helaas niet gelukt. Dat is omwille van de vele secutityscreenings niet mogelijk. Amerikanen worden volledig gescreend vooraleer ze een bezoek kunnen brengen om over Europeanen nog maar te zwijgen. We liepen nog even naar de souvenirwinkel vooraleer we ons begaven naar het Washington Memorial, een soort van obelisk die uittpornt over DC. Men startte met de bouw in 1848 en omwille van de burgeroorlog was het 169 meter hoge monument pas klaar in 1884. Er is ook kleurverschil in te zien omdat men door de tijd heen andere bouwmaterialen gebruikte. Helaas was het niet toegankelijk omwille van renovatiewerken.
We besloten dan maar richting het Lincoln Memorial te wandelen dat onder meer bekend is van de films Forrest Gump en Born on the 4th of July. Je zag het in de verte al liggen maar vooraleer je er bent kom je nog verschillende herdenkingsplekken tegen. Zo bezochten we ook het World War II, het Korean War en het Vietnam War Memorial. Amerikanen hebben ontzettend veel respect voor hun jongens die overzee zijn gaan vechten om zo Amerika safe te houden.
Aangekomen bij het Lincoln Memorial was er heel veel volk dat natuurlijk net als wij één of meerdere selfies wilden met Abe. Het is best een mooie locatie omdat je vanop de trappen voor het monument een mooi vergezicht hebt over het park. Je zou er helemaal tot rust kunnen komen mocht je de duizenden toeristen voor je kunnen wissen uit the picture. Op naar onze volgende locatie, het United States Holocaust Museum. Aangezien het toch al wat later op de middag was en onze jongste een hongertje had aten we eerst een ijsje/shake. Alle musea hier zijn trouwens volledig gratis.
In het Holocaust Museum moesten we even wachten om binnen te kunnen aangezien ze er maar om het half uur een groep binnen laten. Binnen zijn er drie verdiepingen die je kan bezoeken beginnende met de opkomst van het Nationaal Socialisme, de gloriedagen van de Nazipartij. Vervolgens is er een uitgebreide uitleg over de jodenvervolging, de oprichting van de ghetto's en de uiteindelijke vernietiging van alle volgens Hitler niet met zijn filosofie overeenkomende wezens. Uiteindelijk beland je in de laatste hal waar het gaat over de bevrijding door de Amerikanen, Russen en Engelsen. Net als in het 9/11 Memorial in NY kan je hier ook een enorm ingetogen sfeer voelen. Na een uurtje besloten we verder te gaan naar het National Air en Space Museum waar je de geschiedenis van de luchtvaart kan opsnuiven. Zo staat er heel veel ruimtemateriaal dat de Amerikanen en Russen hebben gebruikt bij hun ruimtevaartreizen en onderzoeken. Ook vind je er The Spirit of St. Louis, het vliegtuig waarmee Charles Lindbergh voor het eerst de grote oversteek maakte tussen New York en Parijs in 1927. Je kan er de hele dag rondlopen maar doordat we hier maar 1 volle dag zijn bekeken we alleen de toppers van dit museum en liepen we door naar The Capitol, het gebouw waar de Amerikaanse Senaat huist. Helaas was het al dik vijf uur en was het bezoeken hiervan niet meer mogelijk. We liepen verder naar Union Station aangezien nu iedereen een hongertje had. In het station eten had niet onze voorkeur maar je vindt hier niet zo gemakkelijk iets om te eten. Fastfoodketens zijn hier precies verboden en je ziet ook nergens reclameborden omdat dat verboden is. Men wil alle gebouwen zo origineel mogelijk houden en schreeuwende lichtreclame's aan de gevels zijn dus not done. Nadat we nog wat rondgewandeld hadden door het station besloten we toch maar een taxi te nemen naar het hotel. Morgen vliegen we terug naar ons klein Belgenlandje waar alles niet zo big is als hier maar waar het leven zeker niet slechter is.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
